Παιδικός στίχος!!!

«Ένα πουλάκι τραγουδάει, στην καλή του με καμάρι,
μα του κόβεται το γόνα, όταν της πιάνει το ποδάρι.»

Μπορεί να φαντάζει τόσο μα τόσο απλοϊκά παιδικός ο πιο πάνω στίχος...

Εμπεριέχει όμως όλο το μεγαλείο & τη ζεστασιά της Αγνής! Ανθρώπινης! αυθόρμητης παιδικής λογοτεχνίας, χωρίς ίχνος υποκρισίας, ανθρώπινου δόλιου καιροσκοπισμού.

Ταπεινή γνώμη & συνάμα πίστη μου, πως, είναι κάτι το πραγματικά αληθινό, σε όλα του.

Ένα από τα τόσα μα τόσα πολλά απλοϊκά, αλήθεια, που είχα την τύχη στην εφηβική μου ηλικία (περίπου) να συναντήσω, που με άγγιξαν φωτίζοντας το νου μου & με βοήθησαν να προβληματιστώ, να προχωρήσω ένα βήμα πιο μπροστά, πλησιάζοντας όλο & περισσότερο στον ορίζοντα της Πραγματικά Ανθρώπινης Ελευθερίας.
Της Πραγματικά Ανθρώπινης, σε όλα της, Δημιουργικής Ανθρώπινης Νοημοσύνης.

Υστερόγραφο
Παναγιώτη... προχώρα μπροστά & μην κοιτάς πίσω.
Μην αφήνεις τη στασιμότητα να σε βυθίζει στην ανυπαρξία της μελαγχολίας.
Στην ζωή μας «Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δε θέλω.»
Σκέψου, ποια είναι όλα αυτά που σε εκμηδενίζουν, παράκαμψέ τα, άλλαξε κεφάλαιο στη ζωή σου...
Έχεις, πλέον, τα βασικά προσόντα για ένα πολύ καλό ξεκίνημα.
«Ένα καλό ξεκίνημα, είναι πάντα, το ήμισι του παντώς»

Ήρθε η στιγμή να μάθεις να ζεις πρώτα για ‘σένα & την σύντροφό που έχεις επιλέξει για την ζωή σου... Όλοι & όλα τα άλλα είναι δευτερεύουσας σημασίας.
(Μπορεί να σου φαίνεται πολύ σκληρό αυτό, μα αντιπροσωπεύει την φωνή της λογικής.). Οφείλουμε να γίνουμε καλύτεροι από τις προηγούμενες γενιές. Για τα παιδιά μας.
Για να κατορθώσουμε να επιβιώσουμε. Για να μπορέσουμε να ήμαστε αληθινοί & πραγματικά αξιοπρεπείς Άνθρωποι.

Φιλικά, Διομήδης

Ειδική Ανάρτηση-Δημοσίευση