Τρίτη 24 Αυγούστου 2010

Για το χαμόγελο!!!

Για το χαμόγελό σου!!! τραγουδώ,
γιατί μου δείχνει πως το κλάμα έχεις γνωρίσει
& για το βάδισμά σου το γλυκό,
που μόνον όποιος σκόνταψε μπορεί να εκτιμήσει.

Αυτό το χάδι που’ ναι τόσο τρυφερό,
είναι από χέρια που σκληρά έχουν παλέψει.
Κι αυτά τα χείλη που με αγάπη με φιλούν,
δεν τ’ άκουσα, ποτέ, πικρή να πούνε λέξη.

Για το χαμόγελό σου!!! τραγουδώ,
που όσο κι αν πόνεσες, δεν το εγκαταλείπεις.
Που με κουράγιο με γεμίζει σαν το δω,
& χάνονται με μιας τα σύννεφα της λύπης.

Είμαι στ’ αλήθεια τυχερός που σ’ έχω εδώ,
όταν τα πράγματα ζορίζουνε τριγύρω
& ξέρω αν τύχει & ποτέ εξαντληθώ,
θα ‘σαι στο πλάι μου επάνω σου να γύρω.

Στίχοι-Μουσική: Νίκος Παπάζογλου


Σημαντική Σημείωση (Κάπως πληθωρική, μα πρέπει να σας δώσω να καταλάβετε το σκεπτικό… όσο το δυνατόν καλύτερα.)
Σε αυτό το ιστολόγιο, δεν θα υπάρξουν παραπομπές τραγουδιών (links δηλ.) προς you tube πχ.
Είμαι, ΑΝΤΙΘΕΤΟΣ, κάθετα, με τον πνευματικό βιασμό-πλύση εγκεφάλου που προκαλεί η προσθήκη video σε ένα τραγούδι.
Λέμε λοιπόν ΌΧΙ στο να μας αφαιρούν την δυνατητα, να ακούμε & να συνθέτουμε στο μυαλό μας το δικό μας τοπίο-εικόνα ως επένδυση στους εκάστοτε στίχους του κάθε τραγουδιού. (Όλοι μας διαθέτουμε την δυνατότητα αυτή. Μην το ξεχνάτε αυτό. Όλοι μας, μπορούμε…….
Λέμε ΟΧΙ, στο να γίνουμε συνεργοί στην ατροφία-ακρωτηριασμό της δυνατότητάς του ανθρώπου να σκέφτεται & εν συνεχεία να παράγει την δική του μοναδική ομορφιά ως εικόνα.
Μα κυρίως λέμε ΌΧΙ, στο να μην αφήνουν το μυαλό μας να ξεκουράζεται, «βομβαρδίζοντάς το», συνεχώς, με άπειρες -άχρηστες στο σύνολό τους- εικόνες, συν τα μηνύματα που περνούν στο υποσυνείδητό μας (εδώ έχουμε να κάνουμε με την επιστήμη του Marketing).
Θα «ακούμε» τους στίχους των τραγουδιών, σε όσο το δυνατόν πιο καλαίσθητο γραπτό λόγο (Έχω μια ιδιαίτερη ευαισθησία στο θέμα της μορφοποίησης κειμένου). Αργότερα, ίσως βρούμε τρόπο να αναρτώνται & σε audio.

Ας μην παρασυρθούμε στην παγίδα της παρακμής μας, του να ξεχάσουμε δηλ. να χρησιμοποιούμε τον γραπτό ελληνικό λόγο.
Ας μην μας φτάσουν στον ξεπεσμό του να μην γνωρίζουμε ορθογραφία & σύνταξη στην ελληνική γλώσσα. (Γλώσσα που αποτελεί την πιο πλούσια σε λεξιλόγιο & ιδιωματισμούς απ’ όλες όσες έχουν δημιουργηθεί-εφευρεθεί στον πλανήτη).


Υστερόγραφο
Δεν είμαι φιλόλογος… ούτε αλάθητος στον γραπτό όσο & στον προφορικό μου λόγο (η διάθεση όμως όλων εσάς -που γνωρίζεται καλύτερα από ‘μένα- να μου προσφέρετε τις γνώσεις σας, με τη μέρα με τη μέρα θα με κάνει όλο & καλύτερο.
Και μην ανησυχείτε, δεν σκοπεύω να εκμεταλλευτώ απλά καιροσκοπικά την καλή σας διάθεση.
Κάτι έχω κι εγώ να σας δώσω(«διδάξω» εντός εισαγωγικών). Δεν μου αρέσει να παίρνω μόνο. Η ζωή μου, με έχει διδάξει να ανταποδίδω… (το ανάλογο… σε κάθε περίπτωση.)
Για ‘μένα «Πραγματικά καλός φίλος, είναι αυτός που σου προσφέρει τόσα πολλά, ώστε να μην μπορείς να του ανταποδώσεις τα ανάλογα που του πρέπουν.» κι εγώ θέλω αληθινά να γίνω ο καλύτερός σας φίλος. Για να κατορθώσουμε, να βιώνουνε μαζί, «Μια Ζωή πραγματικά Ανθρώπινη!!!!!!!»

Φιλικά, Διομήδης


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου