Αυτοί ήμαστε, εμείς.

Την παρεούλα του
7777777-73.blogspot.com
(Για μια ζωή, πραγματικά Ανθρώπινη!!!!!!!

Ολάνθιστη!!!!!!!

η θέληση των Αληθινών Ανθρώπων.

Ως Άνθρωπος με όλη την ευθύνη της σημασίας της λέξεως. Δεν επιθυμώ να γίνω αφέντης μα ούτε & σκλάβος κανενως, θέλω να Ζήσω μια Ζωή, ελεύθερη & Πραγματικά Ανθρώπινη!!!!!!! Ίσως χρειαστεί να θυσιάσω όλη μου τη Ζωή σε αυτή την προσπάθεια, ίσως & να έχω φτάσει ήδη μετά από τόσα χρόνια προσπάθειας, ίσως & να είμαι πάρα μα πάρα πολύ κοντά & το μόνο που χρειάζομαι να είναι οι γνώμες-συμβουλες κάποιον από εσάς εκεί έξω ώστε μπορέσω να υπερπηδήσω το τελευταίο αυτό εμπόδιο που φαντάζει ίσως βουνό στο υποσυνείδητό μου, ίσως...

Σας προσκαλώ να διαθέσεται λίγο από τον χρόνο σας, να διαβάσεται τα γραφόμενά μου, μην ενθουσιαστήτε από αυτά παρά μόνο από την συνέπεια της συνέχειας με τα επόμενα τους στο χρόνο. Ο ενθουσιασμός ανήκει στα παιδιά που εξαρτιούντε πλήρως από τις αποφάσεις των άλλων. Εμείς θέλουμε να αναλάβουμε την ευθύνη της ύπαρξής μας, να κάνουμε το δυνατόν τα μικρότερα λάθη, να ωριμάσουμε μεχρι εκεί που πρέπει & να επιλέξουμε ότι είναι προτιμότερη η μοναξιά από την κακή ή ακόμα & την μέτρια παρέα (σε ορισμένες ειδικές περιπτώσεις).

Υπάρχουμε για μας & για όλους αυτούς που μας αγαπάνε & μας το αποδεικνύουν μέ τις  πράξεις του, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ. Δεν υποτασσόμαστε σε κανέναν επιτήδιο -πρώην θύμα...- που έχοντας αποκτήσει την γνώση της εξαπάτησης από τον αφέντη του, την χρησιμοποιεί ώστε να γίνει δικός μας θύτης.  

Δεν προσπαθούμε να ιδρύσουμε κάτι για να γίνουμε γνωστοί, δεν θα καταντήσουμε ματαιόδοξοι εμείς, παρατηρούμε, μελετάμε, αντιλαμβανόμαστε, απορρίπτουμε τα άσχημα τα ξεπερνάμε ώς εμπειρίες, αγκαλιάζουμε τα όμορφα & πορευόμαστε μαζί τους. Για μια Ζωή πραγματικά Ανθρώπινη!!!!!!!

Είμαστε μια νέα γενιά, που μόλις «φύτρωσε» & φλερτλαρει με το φως & τις καυτές αχτίδες του ήλιου. Κι αφού αντέξουμε την ξηρασία του Καλοκαιριού, γευτούμε τις σταγόνες απ’ τις φθινοπωρινές βροχούλες, τις μανιασμένες καταιγίδες του Χειμώνα, αν επιβιώσουμε & δεν ξεριζωθούμε έως την Άνοιξη, τότε πια... πότε πια, κανείς & τίποτα σ’ αυτό τον κόσμο δεν θα μπορέσει να μας ξεριζώσει. Θα φυτρώσουν τα νέα φυτώρια κι εμείς από πάνω τους, ώριμοι πλέον & δυνατοί όσο πρέπει θα τα προστατεύσουμε έως ότου να δυναμώσουν κι αυτά...

Το κάστρο μας θα πέσει, μόνο αν κάποιος από μας ανοίξει τις κερκώπορτες στους πολιορκιτές που φθονούν την εβημερία μας & δεν αντέχουν να μοιραστούν μαζί μας την ομορφιά που χτίζουμε, παρά θέλουν να την σφετεριστούν για να κερδοσκοπίσουν, να φανούν δυνατοί μήπως & κατορθώσουν να κρύψουν την αιώνια κατάτα του φόβου που κυνηγά την δόλια, δουλοπρεπή τάχα πολιτισμένη κενή γενιά τους. Αν υπάρξει κάποιος που δεν θα αγαπήσει την ομορφιά που όλοι μαζί συλλογικά χτίζουμε, τότε... δεν θα κατηγορήσουμε αυτόν μα θα φέρουμε ευθύνη όλοι μας γιατί κάτι δεν προσέξαμε κι αυτό δημιούργησε μια δόλια, μαύρη ύπαρξη ανάμεσά μας. «Όλοι για έναν & ένας για όλους», ώστε να μπορέσουμε να γίνουμε ένας ολάνθιστος ανθισμένος κήπος, με κάθε λογής λουλούδια. Μια πανδαισία χρωμάτων & μεθυστικών αρωμάτων.

Αυτό μονάχα ήμαστε & δεν επιζητούμε τίποτα παραπάνω, παρά μόνο το δικαίωμα οι ρίζες μας να απλώνονται στο χώμα όσο επιθυμούν. Κι όσοι περνούν, να στέκονται, να μας μυρίζουν, να μαγεύονται απ’ την ομορφιά μας, να μας σέβονται & να μην περνά καν η σκέψη απ’ το μυαλό τους να μας κόψουν,       

Υστερόγραφο

Ένας στίχος Low Bap τραγουδιού...

Αφιερωμένο σε όλους εσάς. Τα φιλαράκια μου εκεί έξω.......

«Τα όμορφα!!!!!!! είναι αθάνατα τα όμορφα!!!!!!!

& οι ασχήμιες στηριγμένες με σαπιόκαρφα.»

(των Active Member)

*(Ελληνικό Hip-Hop)