Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

Οι Εφτά Σόφοι.

Πριν ακόμα δημιουργηθεί ο χρυσός αιώνας του Περικλή με τον Παρθενώνα την χώρα μας ελάμπρυνε η σκέψη των 7  ανυπέρβλητων σοφών της, που μείνανε στην ιστορία σα «Οι επτά σοφοί της Αρχαίας Ελλάδας». Ήταν όλοι γίγαντες του πνεύματος & τα γνωμικά τους θαυμάζονται ακόμη & σήμερα.





Οι εφτά σοφοί

Περίανδρος (ο Κορίνθιος)
Γεννήθηκε το 668 στην Κόρινθο & πέθανε εκεί το 585. Ήταν πολύ έξυπνος, με σπιρτόζο πνεύμα, γενικά όμως ήταν κράμα αρετής & κακίας.
Ήταν πολλά χρόνια τύραννος της Κορίνθου, όπου κατάργησε την αγοροπολησία των δούλων, πολέμησε την σισχροκέρδια, την ασωτία, την πολυτέλεια, έκανε νόμους κατά των τεμπέλιδων & κατά της αστυφιλίας. Επροστάτευσε τις καλές τέχνες.
Σκότωσε την έγκυο γυναίκα του & κατόπι τις ερωμένες του που την κατηγότησαν. Στο τέλος αηδιασμένος από τη ζωή έβαλε ανθρώπους να τον δολοφονήσουν μια νύχτα σ’ ένα δρόμο της Κορίνθου.
Χαρακτηριστικά ρητά του:
«Λέγε την αλήθεια.»
Μη υπερηφανεύεσαι για τη δόξα.»
«Να μη θέλεις ότι είναι ξένο.»
κ.α.

Κλεόβουλος (ο Λίνδιος)
Γεννήθηκε το 600 στη Λίνδο της Ρόδου. Πέθανε το 530. Έγραψε περί τα 3000ρητά & αινίγματα. Πίστευε ότι κατήγετω από τη γενειά του Ηρακλή. Ήταν φιλόθρησκος & υπήρξε κυβερνήτης (τύραννος) της Λίνδου. Μετά από μια νικηφόρα εκστρατεία εναντίων της Λυκίας, α;φιέρωσε στο ναό της Αθηνάς στη Λίνδο τα πολυτιμότερα λάφυρα που έφερε, δηλαδή ένα χρυσο στεφάνι & οχτώ πολυτελείς ασπίδες.
Στον τάφο του οι λίνδιοι χάραξαν το επίγραμμα:
«Το σοφό Κλεόβουλο κλαίει η πατρίδα του Λίνδος, που λαμπρύνεται από τη θάλασσα».
Χαρακτηριστικά ρητά του είναι:
«Μην κάνεις τίποτε με τη βία.»
«Να δικάζεις με δικαιοσύνη.»
κ.α.

Πιττακός (ο Μυτιληναίος)
Γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 640 & πέθανε το 569.
Έγραψε 500ποιήματα, δεν διασώθηκε όμως κανένα. Ήταν συνετός, επιεικής & αφιλοκερδής.
Λέγεται ότι όταν του παρέδοσαν το φονιά του παιδιού του, αντί να τονξ σκοτώσει, ο Πιττακός τον απέλυσε λέγοντας: «Η συγχόρεση είναι προτιμότερη από την τιμωρία γιατί η τιμωρία είναι γνώρισμα των θηρίων ενώ η συγνώμη είναι δείγμα ήμερης ψηχής».
Ήταν πολιτικός συνετός, έμπειρος στρατηγός, σοφός & ικανός ποιητής. Οι μυτιληναίοι τιμώντας τον Πιττακό μετά πό νίκες του στο Σίγειο του εδώρησαν μεγάλη έκταση γης, αυτός όμως την εδώρησε στους θεούς, κρατώντας τόσην, όση η απόσταση που έκανε το βέλος που έριξε με το τόξο του.
Χαρακτηριστικά ρητά του:
«Η εξουσία δείχνει τον άνδρα.»
«Γελά ο ανόητος κι όταν δεν υπάρχει τίποτα για γέλιο.»
κ.α.

Σόλων (ο Αθηναίος)
Γεννήθηκε το 640 στην Αθήνα όπου & πέθανε το 559.
Ήταν φιλόσοφος, νομοθέτης, & ποιητής. Η φιλομάθεια του ήταν μεγάλη & αυτό εκφράζεται απόλυτα στο ρητό του: «Γερνάω διδασκόμενος πολλά».
Το 594 επελέγει κυβερνήτης. Έγινες ο νομοθέτης της αθηναϊκής πολιτείας. Απελευθέρωσε τους δούλους για χρέοι & απαγόρευσε να γίνονται δούλοι οι οφειλέτες. Τέλος χορήγησε αμνηστία & όλοι οι εξόριστοι ξαναγύρισαν στη Αθήνα.
Οι αθηναίοι των έκαναν άρχοντα με απεριόριστη εξουσία μετά την κατάκτηση της Σαλαμίνας. Για να μην αλλάξει τίποτα από τους νόμους του ταξίδευψε επί πολλά χρόνια σ’ όλο τον γνωστό τότε κόσμο.
Να μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά ρητά του:
«Μη γίνεσαι θρασύς.»
«Η τεμπελιά είναι η μάνα κάθε κακού.»
«Μη ζηλεύεις κανένα πριν από το τέλος.»
κ.α.

Βίας (ο Πριηνεύς)
Ο Βίας γεννήθηκε στην Πριήνη της Μικράς Ασίας το 625 & πέθανε το 540.
Ήταν ρήτορας & φιλόσοφος. Σαν χαρακτήρας ήταν ολιγαρκής & υπερασπιζόταν πάντα τους αδικούμενους. Εθεωρείτο σαν ο σπουδαιότερος από τους σύγχρονους σοφούς, ήταν μόνιμος συνήγορος, εντελώς δωρεάν, εκείνων που δεν είχαν τη δύναμη να αντιμετωπίσουν την αυθαιρεσία των αρχών. Ήταν μέχρι το θάνατό του πρωτοπόρος πάντα για την εξυπηρέτηση του δικαίου & της αρετής.
Όταν οι Πέρσες κυρίευσαν την Πριήνη, ο Βίας έφυγε κι αυτός από την πόλη χωρίς να φέρει τίποτα μαζί του. Όταν δε τον ρώτησαν απάντησε: «Μα ό,τι έχω το φέρνω μαζί μου». Πέθανε ενώ αγόρευε υπερασπίζοντας κάποιον στο δικαστήριο.
Το πιο χαρακτηριστικό από τα ρητά του είναι:
«Η υπεροψία είναι εμπόδιο της μάθησης.»

Χίλων (ο Λακεδαιμόνιος)
Γεννήθηκε το 600 στη Σπάρτη  & πέθανε το 520 στην Πίσσα από συγκίνηση, όταν αγκάλιασε το γιό του που επέστρεψε Ολυμπιονίκης στην πυγμαχία.
Ήταν βαθύς φιλόσοφος, σοβαρος, ηθικός & βραχύλογος. Έγραψε επίσης εκατοντάδες ποιήματα & γνωμικά, που τα διακρίνει η βραχυλογία & η βαθύτιτα της σκέψης.
Οι σπαρτιάτες τον εκλέξανε έφορο & από τη θέση αυτή ο Χίλων επέτυχε τον περιορισμό της βασιλικής εξουσίας από τους εφόρους. Οι σπαρτιάτες τιμώντας τον τον έγραψαν στο άγαλμά του το επίγραμμα:
«Η πολεμόχαρη Σπάρτη προς αυτόν τον Χίλωνα τον πρώτο από τους Επτά Σοφούς».
Μερικά από τα γνωμικά του:
«Να ασγαπάς την αλήθεια.»
«Να τιμάς τους γέροντες.»
«Γνώρισε τον εαυτό σου.»
«Απόφευγε τ’ ανήθικα.»
κ.α.

Από τότε πέρασαν 2.500χρόνια. Τα έργα των γεγάλων καλλιτεχνών έφθειρε ο χρόνος & οι άνθρωποι. Ο Παρθενώνας είναι μισοκατεστραμμένος, ο ναός της Αφαίας στην Αίγινα το ίδιο. Στο Σούνιο σώζονται μερικοί στήλοι.
Τα έργα όμως των επτά Ελλήνων Σοφών της Αρχαιότητας παραμένουν & θα παραμείνουν στην αιωνιότητα άφθαρτα. Γιατί αποτελούν έργα του πνεύματος Ανθρώπων που κατόρθωσαν να αγγίξουν την αληθινή έννοια του όρου ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ, ΝΟΗΜΩΝ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου