Οδηγός Οικολογίας

Σημείωμα του συγγραφέα.

Το περιορισμένο σ’ έκταση αυτό βιβλίο επιχειρεί μια εισαγωγή στην καθημερινή εντιληπτή Στοιχειώδη Οικολογία. Προσπαθεί απλά να δώσει το περιεχόμενο & την έκταση της Οικολογίας, όχι μέσα από έννοιες αφηρημένες, αλλά μέσα από την ίδια τη ζωή.

   Κατά την αντίληψή μας δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν ξέρει Στοιχειώδη Οικολογία, αφού είναι μέρος ενός οικοσυστήματος, βρίσκεται σε συνεχή αλληλεξάρτηση με το περιβάλλον (οργανικό & ανόργανο), που επηρεάζει & επηρεάζεται από αυτό. Το οικολογικό πρόβλημα είναι να συνειδητοποιήσει ο καθένας μας τη θέση του & ν’ αντιληφθούν τιε ποσοτικές & ποιοτικές τουςε σχέσεις με το περιβάλλον.

   Η αντίληψή μας για τη λύση του οικολογικού προβλήματος είναι ο ενεργός & σκεπτόμενος πολίτης. Έτσι, αν ευαισυητοποιηθεί ο πολίτης & αρχίσει να παρατηρεί τα τεκταινόμενα, τότε σιγουρα θα ενεργοποιηθεί, θα οδηγηθεί στη λύση & θα την επιβάλει.

Το βιβλίο αυτό έχει τη φιλοδοξία ενός οδηγή στην «οικολογικοποίηση» της οπτικής του πολίτη, που θα γίνει μέσα από την καθημερινή παρατήρηση του περιβάλλοντος & της διαχείρησής του, τη μελέτη εργασιών, άρθρων & βιβλίων & τη συμμετοχή του σε οιολογικές οργανώσεις & κινήματα  Για το λόγο αυτό παραθέτουμε στο τέλος βιβλιογραφικό οδηγό & τις υπάρχουσες οικολογικές οργανώσεις.

Πέτρος Γ.Βότσης

Δεκέμβρης 1992, Σκοπός ΦΛΩΡΙΝΑΣ.

1. Το περιεχόμενο της Οικολογίας.

Βασικές Αρχές της Οικολογίας.

ü  Όλα είναι αλληλένδετα.

ü  Το καθετί κάπου πηγαίνει.

ü  Δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα.

ü  Η φύση ξέρει καλύτερα.

ü  Δεν υπάρχει βιωσιμότητα, ούτε σταθερότητα χωρίς πολυπλοκότητα.

ü  Ο αγώνας εναντίον του εαυτού μας είναι πάντα βλαπτικός.

ü  Ο κάθε οργανισμός πρέπει να μάθει να τρώει & να μην τρώγεται.

ü  Είμαστε μια μορφή ζωής & ό,τι βλάπτει του άλλους οργανισμούς βλάπτει κι εμάς.

Σύγχρονη Οικολογική Αντίληψη.

Η σύγχρονη Οικολογική Αντίληψη για τα πράγματα δεν είναι μόνο φυσική, είναι & κοινωνική. Έτσι η εξέταση των π0άντων δεν είναι ξεκομμένη & περιγραφική.

   Δεν κάνει απλά αντικειμενικές διαπιστώσεις, αλλά συνδέει το καθετί με τα πάντα & κυριότερο καταλήγει σε προτάσεις. Προσπαθεί όλα να είναι εντάξει σ’ ένα τρόπο ζωής, σε μια νέα κοινωνική οργάνωση, σ’ ένα νέο τρόπο παραγωγής & δεν καταργεί την επιστημονική & τεχνολογική πρόοδο. Βάζει σε κρίση τα πάντα & γι’ αυτό είναι επαναστατική.

α. Ορισμός - Αντικείμενο.

Η διατήρηση της ζωής των οργανισμών είναι δυνατή μόνο κάτω από ορισμένες συνθήκες εσωτερικές & εξωτερικές.

   Οι εσωτερικές συνθήκες της ζωής είναι η φυσικοχημική κατάσταση του κυττάρου, ενώ οι εξωτερικές είναι το σύνολο των παραγόντων του περιβάλλοντος. Μεταξύ οργανισμού & περιβάλλοντος πρέπει να υπάρχει μια ισοροπία, που θα είναι & εσωτερική & εξωτερική. Έτσι δημιουργείται ένα σύστημα με σχέσεις εσωτερικές μεταξύ των παραγόντων του –που είναι βιωτικοί (φυτά, ζώα, μικροοργανισμοί) & αβιωτικοί (φως, έδαφος, νερό κ.ά.)- & εξωτερικές μεταξύ άλλων συστημάτων. Οι εσωτερικές & εξωτερικές σχέσεις υλοποιούνται & γίνονται αντηληπτές με τη ροή ενέργειας. Τα όρια των συστημάτων αυτών δεν καθορίζονται αντικειμενικά, γι’ αυτό λέμε ότι είναι συστήματα μελέτης κι επομένως τα όριά του καθορίζονται από τον ερευνητή-παρατηρητή. Τα συστήματα αυτά λέγονται οικοσυστήματα & η οικολογία¹ ασχολείται με την μελέτη των οικοσυστημάτων².