Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

02. Συναισθήματα!!!!!!!

...Και κάπου εκεί περίμενε.. Σε μια άκρη του κόσμου καθισμένη σ' ένα βράχο.. Χρόνια για χρόνια άκουγε κύματα.. Ούτε καράβι ούτε στεριά.. ..Και κάθε που έκλαιγε έκλαιγε κι ο ουρανός.. Και κάθε που ηρεμούσε σταματούσε η τρικυμία.. Με μια θύμηση στο μυαλό.. Εκεί.. Έψαχνε κάπου στα κύματα.. Και την κοιτούσαν οι καιροί σαν να 'ταν μάτια ξένα.. Μικρή εκείνη στην απεραντοσύνη τους..
..Όχι δε θα πας εκεί.. Δε θα πας εκεί!.. Σταμάτα..
..Νύχτωνε.. Ξημέρωνε.. με μάτια κολλημένα σ'ένα κύμα.... Που την πας.. Ας μείνει ακόμη λίγο εδώ...... Και το χέρι να μην μπορεί να πατήσει καλά στο χαρτί του..
Κοιτούσε τ'αστέρια εκεί.. Πάνω.. Ο ήλιος της χαμογελούσε ειρωνικά.. Κοίτα τη χαρά υπάρχει γύρω σου!.. Έλα λοιπόν.. Αν μπορείς τρέξε... Και ένα σύννεφο να την κοιτάει και να κλαίει.. Τόσο γλυκά μα με τόσο πόνο.. Μια μόνιμη χρυσόμαυρη βροχή απο πάνω της.. Έλα!.. Αφού μπορείς να φύγεις!.. Είναι ώρα να γυρίσεις.. Αλλά δεν το έβαζε κάτω.. Κι όμως.. Λες και ήξερε το περίμενε..

..1 λεπτό δύο λεπτα.. ΣΤΟΠ..ξανα..1 λεπτό 2 λεπτά..
..Τρέξε. Σπάσε. Άλλαξε. Ξύπνα. Ανάσανε. Πεθαίνεις!..

..Τρέχει ο χρόνος..Και εκείνη απομακρυσμένη απο τον κόσμο..
Ένα χέρι.. Που θα τη λύτρωνε απ'το μαρτυρικό κενό..
.. Έπεσε ένα άστρο.. Και έψαχνε μια σωστή ευχή.. Και μια μέρα που το φεγγάρι γελούσε υστερικά βρήκε την ευχή της.. Ευτυχία!..
Μα νόμισε πως δεν την άκουσε κανείς..
Μια κρύα νύχτα την κράτησε ένα χερι..

.. Και μπήκα μες τα σύννεφα και 'γω το ανάξιο πλάσμα
οδηγημένη από ένα άγγελο..
Είχαν περάσει αιώνες..
.. Αλλά γύρισε...

Υστερόγραφο
Μαγκάκι μου, όμορφο!!!!!!!
σου οφείλω κάτι το πραγματικά ΑΛΗΘΙΝΟ!!!!!!!
Σου υπόσχομαι, πως θα στο προσφέρω στην πορεία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου