Τετάρτη 18 Μαΐου 2011

Διομήδης - Ξύπνημα 01/01/2011

Θα συνεχίσω να προσπαθώ,
μέχρι την τελευταία μου στιγμή.
Με πρώτη ύλη, υλικό απ' τη γνώση-σοφία του είναι μου,
θα πλάθω ομορφιά & θα την εκθέτω-χαρίζω ανιδιοτελώς σε όλους.
Ελπίζοντας κάποιοι από εσάς να ξυπνήσουν απ' το λήθαργο...
Ξεφύγουν από την ημιμάθεια που τους κάνει μισούς ανθρώπους. 

ΥΓ. Οι πρώτες μου σκέψεις... στο ξεκίνημα του νέου έτους

2 σχόλια:

  1. το θεμα ειναι εσυ ποτε θα ξυπνησεις απο το ληθαργο...και θα διεκδικησεις τα θελωσου...τοσα χρονια περασαν και ακομα ενα αβουλο ατομο εισαι...!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Διομήδης Καραμήτσος20 Μαΐου 2011 στις 9:17 π.μ.

    Οι πραγματικά ζωντανοί άνθρωποι, στις σχέσεις τους με τους άλλους & την κοινωνία, είναι απλοϊκά ευγενικοί & απτόητοι & γι’ αυτό, κάτω απ’ τις υπάρχουσες συνθήκες κινδυνεύουν. Νομίζουν ότι οι συνάνθρωποί τους ακολουθούν τους ίδιους νόμους της ζωής & είναι ευγενικοί, εύσπλαχνοι & γενναιόδωροι. Αυτή η φυσική τάση, που είναι βασική στο υγιές παιδί & στον πρωτόγονο άνθρωπο, γίνεται όσο θα υπάρχει η συγκινησιακή πανούκλα, ο μεγαλύτερος κίνδυνος στον αγώνα για λογική τάξη πραγμάτων στη ζωή. Κι αυτό επειδή, το άρρωστο άτομο αποδίδει επίσης στους συνανθρώπους του τα χαρακτηριστικά των δικών του σκέψεων & πράξεων. Το ευγενές άτομο πιστεύει ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ευγενικοί & δρουν ανάλογα. Το άρρωστο άτομο πιστεύει ότι όλοι οι άνθρωποι λένε ψέματα, διαπράττουν απάτες, κλέβουν & διψούν για εξουσία. Ξεκάθαρα λοιπόν οι ζωντανοί άνθρωποι μειονεκτούν & βρίσκονται σε κίνδυνο. Όταν προσφέρουν κάτι στο άρρωστο άτομο τότε αυτό τους τα παίρνει όλα, χλευάζοντάς τους ή προδίδοντάς τους∙ όταν το εμπιστεύονται, αυτό τους ξεγελά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή